Noorwegen: Naar het einde van de wereld

• Beginstand kilometerteller: 88123 Km
• Huidige kilometerstand : 96568 km
• Totaal afgelegde kilometers: 8445 km
• Aantal dagen onderweg: 100 dagen
• Huidige locatie: Tromsө, Noorwegen
• Laatste update: 11 oktober 2015

We hadden al van meerdere mensen gehoord dat er na iedere bocht die je in Noorwegen rijdt een “wauw-moment” zou zijn, de ene plek nog mooier dan de ander. Ook al hebben we pas een klein stukje van Noorwegen gezien, kunnen we nu al zeggen dat dit helemaal waar is. Wat een ongelooflijk mooi land, het is onbeschrijflijk hoe spectaculair de natuur hier is. Hier zou iedereen een keer geweest moeten zijn!

Vanuit het Finse Lapland zijn we de grens met Noorwegen overgegaan. Nog geen 100 km over de grens werden we al getrakteerd op ons 1e Noorderlicht! Alhoewel het maar kort en niet heel duidelijk zichtbaar was, waren we al door het dolle heen!

We zijn verder getrokken richting “het einde van de wereld”: de Noordkaap. Sowieso was het al een hele beleving de tocht hier naartoe. Niet alleen voor onszelf, maar misschien nog wel meer voor onze auto, die heel wat af heeft moeten bikkelen door de steile bergwegen, soms besneeuwd en met ijs.

In 1e instantie waren we niet van plan naar de Noordkaap zelf te gaan, maar naar Knivskjelodden. Dat ligt naast de Noordkaap en ligt in werkelijkheid op het meest noordelijk puntje, 1457 meter noordelijker dan de Noordkaap om precies te zijn. Je kan daar alleen te voet komen, een hike van 18 km. Aangezien we er niet in de meest warme periode zijn en er al flinke sneeuw ligt en het weer er ontzettend veranderlijk is, was het belangrijk dat we de weersvoorspellingen in de gaten hielden. Ook werd geadviseerd om een briefje met je gegevens achter te laten op een prikbord bij het startpunt van de route (in het geval er iets misgaat). Na een dag wachten op “goed” weer zijn we richting Noordkaap gereden om te overnachten op de parkeerplaats waar de hike naar Knivskjelodden begint. We waren de enige hier, wat niet zo heel gek is gezien het jaargetij. Het was al een hele bijzondere ervaring om überhaupt op deze plek te overnachten. Bovenop een berg, bijna aan het einde van de wereld met inderdaad ongelooflijk veranderlijk weer. In een half uur kon het sneeuwen, hagelen, stormen, de zon schijnen of kon de lucht gitzwart zien. Wat een belevenis! ’s Ochtends stonden we vroeg op om te beginnen aan de hike. Een strakblauwe hemel, windstil en een lekker zonnetje, het kon niet beter. Warm aangekleed, goede voorraad eten en drinken, we waren er helemaal klaar voor om 7.45u. Maar na nog geen 100 meten gelopen te hebben, werd al duidelijk dat deze tocht niet verantwoord was… De route gaat door besneeuwde bergen en er lag meer sneeuw dan gedacht, we zakten al tot halverwege onze onderbenen weg. Behalve dat dit heel zwaar is, werden onze sokken nat omdat de sneeuw in je schoenen kroop. Ook kwamen we al door een gedeelte waarbij er kleine stroompjes water waren, die je dus niet ziet totdat je er in staat. De route is ook nog eens aangegeven middels opgestapelde stenen die door de sneeuw niet zo duidelijk zichtbaar waren. We besloten tot onze spijt dat dit ‘m niet ging worden.

We waren zoals gezegd niet van plan naar de Noordkaap te gaan. Niet alleen omdat het dus net niet het meest noordelijk puntje is, maar ook omdat je er met de auto naartoe rijdt, uitstapt en dat is het dan. De belevenis van een flinke hike door heilzaam gebied heb je niet. Daar komt ook nog eens bij dat ze €50,- p.p. “entree” vragen, terwijl je dus gewoon op een stukje grond staat! Maar nu onze tocht niet doorging en we zo dichtbij waren, besloten we alsnog door te rijden naar de Noordkaap. We waren hier zo vroeg, dat we dat de entreehokjes nog niet bemand waren, maar we zijn gewoon doorgereden. We waren er dus de enige. Op zich best bijzonder om hier geweest te zijn, vooral ook door de hele tocht er naartoe en de overnachting, maar de Noordkaap zelf valt best tegen. Gelukkig is de €100, entree ons bespaard gebleven!

Op dit moment zitten we in Tromsө en de tocht hier naartoe was ongelooflijk prachtig. We rijden langs fjorden, door besneeuwde bergen en de meest ruige en prachtige natuur; alles hier is een Kodak-moment! Toch is het niet alleen maar genieten, maar waren er ook spannende momenten. De auto heeft weinig vermogen waardoor we heel langzaam bergop gaan. We rijden soms met 25 km/u een berg op. Janneke zit vaak met zweethandjes te bidden dat we niet stilvallen en de berg afrollen. Tot nu toe is dit nog niet gebeurd gelukkig! Ook waren er 3 keer schrikmomenten (voor Janneke bijna huilmomenten…) toen de auto tijdens sterke afdelingen van zijn high-gear in neutraal schoot. Dit zorgt ervoor dat je niet meer kan schakelen (je kan hem pas bij stilstand weer terugzetten naar high-gear), waardoor je dus niet meer op de motor af kan remmen, maar alleen nog maar afhankelijk bent van je remmen. Dit is niet echt heel fijn, aangezien Noorwegen niet zo vlak is als Nederland! Maar gelukkig hebben de auto en Ralph ons er goed doorheen geloodst. Het probleem is inmiddels verholpen middels een creatieve oplossing, namelijk met een stuk hout tussen de high-gear en de zitbank.